^_____^

My photo
I would like to share, the precious journey of my life. Hanya sebuah blog personal biasa. Sedikit coretan dan pandangan peribadi. Blog ini bukanlah blog untuk mencari info atau blog ilmiah. I just share my story with love and a big heart :)

Daisypath Friendship tickers

Daisypath Friendship tickers

What's new..?

Saturday, January 21, 2012

Anak Sendiri vs. Anak Orang Lain

Waarrggghhh....!!!! huhuhuhu... Aku kebohsahanan sebenarnye kat opis neh.. Al- Maklumlah keje hari2 minggu nih kan. Kne la buat2 macam hepi.. (tapi sebenanye aku ske je keje weekend, bos2 sume takde, opismate len takde, leh keje sambil rilek2 - kurang la stressnye kan)

dah duduk2 nih, aku terbace la satu note aku yang aku save lam email. Aku tulis tu, kununnye nak letak kat FB haha.. las2 tak jadi sebab aku rase macam poyo je. (ni aku tulis dlu2 mase zaman aku belajar kat kolej beberape tahun lepas) pos die pendek je..

mase tu aku tak puas hati, sebab mak ayah aku adalah parents yang overprotective and narrow minded dalam memberi anak2 membuat keputusan atau membuat pilihan. dari pakai baju ape, sampai la belajar amik course ape, semua kalu leh diorang yang nak tentukan. :)

dan ni la die luahan hati aku waktu itu.. time neh aku baru abes buat Diploma. umur awal 20-an la hehe..

huhu... buhsan tul ar....
aku nak blaja lagi... memang ar, klu ader rezki, ape salahnyer...

tapi, menda tu bukan terus datang jer.... huhhuhu... kene sabar, kan...? tapi, sementara nak tunggu tue, aku taknak lah dok jer terperap kat umah... aku klu bleh nak gak g carik keje ker... tak ar bosan tahap Mahadewa Kaiou... huhuhu... ayah aku dah bagi greenlite dah....  mak aku lak yang macam tak setuju....

tensen tul.... dulu, bapak aku tak bagi... tapi, skang dah bagi lak.... mak aku jer yang macam tak ske... die plak yang macam memilih sangat klu aku nak keje... tak bleh yang ader shift malam ar.... taknak yang jauh la... klu bleh nak yang dedekat ngan umah jer.... 

wargh!! aku lak yang penin.... tapi, biler aku nak kuar2, segan lak nak mintak duit kat depa.... at least klu aku keje, takder ar aku asik nak mintak jer kat diorang....
heehehehe... yang aku kekadang rase cam nak gelak tu, bile mak aku tanyer kat anak orang lain......

mak aku : skarang buat ape..?


anak orang lain : keje biase2 je makcik... daripade dok umah tak wat ape...


mak aku : ha'ah... elokla tu... boleh buat beli2 baju, jalan2... kan? tak payah nak mintak ngan mak ayah  selalu... (sambil tersenyum gembira)

boleh lak bagi cadangan yang bernas2 lak tu... kat anak orang lain tu.... kat aku nih tak plak dier nak sokong.... at least klu dier biarkan aku keje, dier leh ajar aku berdikari, kan.... huh...

aku tau, diorang risau ar, memacam ar diorang risau... memang dari dulu lagi, ape aku nak wat, payah tul diorang nak benarkan... anggap aku cam budak lagi.. orang lain baye aku dah anak 3-4 dah.. hahaha... huhu... mayb lum masenyer... kot... tunggu je ar... mayb someday....

aku pun kununnye bajet macam dilanda depression la bagai hahaha
 
hahahahahahaha.... aku tergelak bila bace nih balik. erm.. veeeery budak2 la kan.. tapi itu la die comparison yang aku nampak, sedangkan aku tgk kawan2 aku yang baye aku da keje. tak keje pun, parents derang tak la meng-kongkengkang kan derang. well.. Setiap parents ade care memasing kan. Aku pun bile da tetue nih, pk la secare rasional balik.

Aku adik beradik mmg ramai. Tapi perempuan 2 orang sahaja. Mak ayah aku plak sure risau. Sebab memang da nampak dari dulu, aku nih lain sket dari anak2 lain. Tahap ke - indepenedent - an aku tu melampau sket dari yang lain2. Mungkin ayah aku takmo aku terlalu cepat memikul tanggung jawab --> mak ayah mane nak tgk anak die susah kan.

Tapi pada aku la, dalam konteks nih, all parents should give at least a chance to their children to learn of how to manage themselves. How to be a responsible person. Give them chances to make some mistakes. Let them knew or experienced themselves of how the real world is.But dalam mase yang same, be their best friend. Jangan biar derang terkapai2, hanyut, keliru. Practical is better than theory. Dalam umur macam tu, atau situasi macam tu, memang sangat perlu sokongan dari orang lain. Especially keluarga terdekat. 

Mungkin ade la antara yang terbace, akan cakap, "alaa... bese la tu, mak aku pun macam tu dulu.. ade orang lain laaagi teruk kene.. untung la mak tak bagi keje.. orang lain, terpakse keje sebab nak tanggung adik2.." that's not the point la. aku pun bukan nak citer 'sape paling teruk'.. huhuhu. Dan aku terpk gak, 'esok aku ade anak macam mane la plak kan.. Baru rase macam mane mak ayah aku rase'

Mase lepas SPM dlu, aku ingat lagik. aku mintak izin ngan ayah aku nak cari keje. Dkt2 umah pun takpe. Sambil tergelak2 ayah aku tanye, kenape nak keje? duduk je la rumah, jage adik. agaknye lam hati die kate, 'haaiii anak aku sorang nih, kekecik, ade hati nak carik duit sendiri. Tak sampai hati aku nak tgk kekecik da keje.' lame ayah aku diam. aku kate la, nak cari duit, tak payah mintak kat mak ayah selalu. sudahnye ayah aku cadangkan macam nih. "ok, kakna duduk rumah, jage adik, tolong mak buat keje rumah. nanti ayah bagi la elaun. sebulan 3-4 ratus ke, ok? lagi best tak payah keluar2" 

Aku memule kurang setuju la. Keje ape macam tu. Tapi ayah aku kate, "Ok la tu, duduk rumah, dapat duit belanje. kan jimat." Aku pun setuju je la :). sebenanye tak ske gak. sebab bukan dalam environment pekerjaan kan. Tapi ikot la jugak. dan waktu tu aku memang jarang2 keluar. Dua tiga minggu sekali. Kekadang sebulan sekali. Ok la tu kan dari tak boleh kuar langsung. wakaka..

Mak aku neh plak, overprotected. Aku nak pegi umah bestfren aku yang selang 4 buah umah tu pun die tak bagi. Mak aku neh lain. Die RISAU. Aku tau die terlebih RISAU. Aku tak cakap mak aku salah. There is no "wrong " or "right" answer here. Die ade la alasan die sendiri walaupun sampai skang nih aku tak tau apekah alasan itu. Dan aku pun tak pernah tanye. Cume, aku rase aku da mule faham kot.

mak aku dlu2 suke cakap, "mak tengok anak orang lain tu blah blah blah....."

Bese la kan. Anak orang lain semua bagus je kat mate mak ayah aku hehehehe... Sebab die nak anak2 die jadi lebih baik. Bukan jadi lebih baik dari anak orang lain. Tapi lebih baik dari ape yang dok ade skang neh. Hahah.. 

Ape pun aku bersyukur sangat... mak ayah aku memang ibu bapa yang bertanggungjawab. Tq mak n ayah. Tapi, ayah ngan mak kne la yakin lebih sket ngan anak sendiri berbanding anak orang lain ye mak, ayah.. hehehehe.... Alhamdulillah.... Terima Kasih Mak, Ayah.. 

Thank you sudi bace :)

No comments:

Post a Comment

I love to hear from you :D

Do Not Stop Being Nice To Others

Bismillahirrahmaanirrahim Assalammualaikum, Actually I didn't plan to write a  long one. Just a simple entry  this time. I was wandering...